van da hasar tespit çalışmaları nedeniyle yaklaşık 50 gün kaldım. bu süre içinde 700 civarında yapının hasar tespitini, 20 kadar yapının da acil yıkım kararını verdim. elimden geldiği kadar, gücüm yettiği kadar kar altında, dondurucu soğukta sırf insanların mağduriyeti en kısa sürede hallolsun diye didindim. hasar tespiti için evine girdiğim insanların hemen hemen hepsinin minnettar bakışlarını gördüğümde içimde duyduğum huzur bana fazlasıyla yetti. ancak nevruz kutlamaları bahanesiyle toplanan yaklaşık 3000 kendini bilmez "bizi 7.2 yıkmadı t.c. nin ne haddine" diye pankart açmış. içim acıdı. biliyorum ki o kalabalığın büyük bir kısmının evine barkına benim gibi hasar tespiti için gelen arkadaşlarım baktı, gerekli raporu tuttu. ağzımın içi küfürle dolu. biliyorum bu 3000 kişinin yaptığını bütün van halkına mal edemem. ama benden yana bi hak geçtiyse o 3000 kişiden birine haram zehir zıkkım olsun.
böyle kaderin editi: yukarıdaki satırları yazmamdan sadece bir kaç gün sonra yani bugün tekrar van da hasar tespit çalışmaları için görevlendirildiğimi öğrendim. ya arkadaş iyi tamam yine gideyim, yine elimden geleni yapayım ama 3 gün sonra nikahım var be.
