windows vista ile hayatımıza giren yeni bir yanlış anlama. yanlış anlayış, tamamen indirgeme alışkanlığından ileri geliyor.
yazılımlar hafıza denen ve genellikle hızlı erişilebilen kayıt alanlarına ihtiyaç duyarlar. ideal olarak hafıza üniteleri işlemci ile aynı ya da yakın hızlara sahip olmalılardır, bu yüzden de sistemin en pahalı parçalarındandır. ram adı verilen bu ürünler düzenlerine göre farklı farklı isimlendirilirler. edo, sd, ddr gibi.
pahalı oldukları için genellikle diğer hafıza ortamlarına nazaran kısıtlı miktarda bulunan ramler, yapılan işlemlerin ihtiyacını karşılayamadıklarında işletim sistemleri çözüm arayışlarına girer ve performansı düşürmek adına bu ihtiyacı hard disk sürücülerinde oluşturdukları geçici bellek dosyaları (pagefile) ile giderirler.
hard diskler ramlere göre hem çok zayıf bir genişlikte (0.08gb/s), hem de çok yavaş erişim hızına sahip parçalar olduklarından, sistem hard disk'le bellek operasyonu gerçekleştirirken gecikmeler ve takılmalar yaşar.
readyboost ise bu alanda hantal hard diskler yerine çok yüksek bir rastgele erişim hızına sahip, ancak transfer genişliği bakımından hard disklerden zayıf (0.02gb/s) ama gittikçe ucuzlayan usb belleklerin sistemin geçici dosyalarını kabul edecek şekilde kullanılmalarını sağlar. sistem ufak bellek parçalarını- çok hızlı bir biçimde erişebildiği usb belleğe kaydederek önceki senaryoya göre daha yüksek bir bellekleme hızına sahip olur.
readyboost, özellikle tekrarlanan program kullanımlarında, örneğin web tarayıcısının, ortam oynatıcısının, dosya yöneticisinin ya da tüm olarak bilgisayarın yeniden başlatılma veya kapatıp açılma gibi tekrar eden kullanımlarında gerekli belleklemenin elektriğe bağımlı olmadan ve eylem sıklığıyla göreli bir kalıcılıkla flash belleğe aktarılmasına ve her defasında bir öncekinden daha hızlı gerçekleştirilmesine yardım ediyor. yani bilgisayarınızın birkaç dk'da tamamen açılması, programların, mesela photoshop'un belki ilk defada değil ama ikinci ya da üçüncü defada çok daha hızlı çalışır hale gelmesi, bu özellik sayesinde mümkün olabiliyor.
usb bellekler windows vista yüklü bir sisteme takıldıkları anda winsat adlı, vista ile gelen bir ölçüm programcığı tarafından anlık yazma ve okuma testlerine tabi tutuluyorlar. bu testlerde bellekler en az 4kb'lık rastgele hücrelerde 2.5mb/s okuma hızına ve 512kb'lik hücrelerde de 1.75mb/s yazma hızına sahip iseler readyboost'a uygun olarak nitelendiriliyorlar.
ilgili testleri komut penceresine
"winsat disk -read -ran -ransize 4096 -drive <sürücü adı: e, f, g gibi.>"
"winsat disk -write -ran -ransize 524288 -drive <sürücü adı: e, f, g gibi.>" komutlarıyla gerçekleştirebilirsiniz. birinci testin sonucu 2.5mb/s'den, ikinci testin sonucu da 1.75mb/s'den yüksek ise ve birkaç ek şart daha sağlanıyorsa, aygıtlarınız readyboost'a uygun demektir.
bu ufak yazıyı bitirmeden önce, readyboost'un "ram yerine usb bellek" gibi bir şey olmadığını tekrar hatırlatıp; sadece, usb belleklerin çok hızlı erişilen disk hafızaları olarak kullanılmalarından ibaret olduğunundan tekrar bahsetmezsem olmaz sanırım.
