kendi dilimizde eğitim, vatanımızda nevruz kutlayalım, tv kanalımız olsun, kürtçe şarkı söyleyelim, şehir isimlerini değiştirelim hebele gübele bir sürü şey isterler türkiyedeyken bunlar. nedense yurt dışına çıktıklarında kendi dillerini konuşmayı tercih etmezler. sürekli kendi içlerinde çelişkilerle karşı karşıya kalırlar. sebebi nedir diye düşünmezler. yönetme yeteneklerinin olmadığını görmek, tek başlarına devlet kuramayacağını anlamak, başkalarının güdümünde yaşarken insanca nasıl yaşanır bilemediklerinden dolayı topu hep karşı tarafa atarlar. tek yapabildikleri isyancı milleti oynamak. hal böyleyken yararı olmadığı gerçeğini görmek kaçınılmaz oluyor.
