Şöyleki; ( birgün bir karikatürde okuduğum şeyi not almıştım. )
boynumdaki kırışıklar, yaşımı ele veriyor.
Alnımdaki çizgiler, elimi cebime sokuyor.
Kulağımdaki kıllar, gününü gün ediyor.
Yine de hayat yaşamaya değer.
Yaşamak hayata değdirir.
Yalnızlık, allah a mahçuptur.
Orda bir köy var uzakta.
burda bir köy var yakında
Dolapta makarna var ısıtıp yersin.
masada ayran var sırıtıp içersin.
Tavuk, balık, kelle...
bunlar yenir elle;
birgün belki ben de,
kavuşurum senle.
Kendine çok iyi bakıyosun, öpüyosun.
