şöyledir efendim: bir kızı beğenirsiniz, 3-4 ay takip edersiniz, erkek arkadaşı yoktur, aradığınız gibi bir kızdır. gidip tanışırsınız, kız da memnun olur. ama iş kızla yemek yemeye geldiğinde kız der ki: 'ben böyle şeyleri sevmem, seninle arkadaş ortamında birbirimizi tanıyalım' ee ben seni arkadaş ortamında nasıl tanıyacağım? gel işte yemek yiyelim, konuşalım tanıyalım birbirimizi. ama yok arkadaş kızın aklına giren cemaatçi arkadaşları sayesinde olmaz bu iş. siz de peki dersiniz. tek kelime: peki!! şimdi merak ediyorum beni reddeden kızın içi rahat mıdır? benim duyduğum acının onda birini bu kız duymuş mudur? yoksa benim adım salağa çıkmış, kızın adı değerliye mi çıkmıştır? böyle salakça şeyler düşündürtür reddedilme. ama olsundur bu da bir tecrübedir, cemaate bulaşmış kıza yaklaşmamak gerektiğini öğretmiştir bu olay!
