bir hüzüntünün, üstüne daha yol yazdım beni üzmesin diye
bir şaşınkınlığın ardına daha!
bu avare yüreğim kanadı yol boyunca kimse de görmedi
ben gördüm ..
bir uzakların adamı vardı gitti
halbuki, beni en çok üzen o' sanırdım değilmiş
saçlarımda, bitler çıkarmış, çıkartmış
bir intikam oyunuydu, beni uzak köprünün ardına kadar süren
yok değildi, karanlık oyunlar yine başlardı hep
ben bir karınca değildim yerin ardında çalışacak olan,
gel uzun gözlü yarim!..
çok düşündüm her şeyi
türlü saçmalıkların ardından, ama; bulamadım çözümünü
ben ki; uç duyguların kişisiydim anlatamıyordum
anlamıyordum sanki yer yoktu
sanki bir ben vardım...
bir, cam vardı kırıktı, kimde görmüyordu yollar zaten karanlıktır, zaten herkes o kırıklığı açtığı sanmaktadır, bir yol vardı bir ev vardır kırılmıştır çünkü; evin perdeleri yoktur tenhadır bir koli kağıtları koyulmuştur, ışık bile yoktur cam bile
cam kırıldı artık onaramazsın,
ben onardım ....
edit:imla..
