sevgilisinden ayrılan kişilerin ufak tefek şeylere alınıp onları büyütüp kendilerince dert edinme durumlarıdır.öyle ki bu evrede olan kişiler en yakındakilere verdikleri zararları daha sonrasında telafi etmeye çalışmakla ve yaptıklarından duydukları pişmanlıkla yaşarlar.gerçekleri söyleyebilen arkadaşlar yerine onları pohpohlayan,duymak istediklerini söyleyen arkadaş isterler.hiç bir kız bir başkasını aklına sokmadan sevgilisinden ayrılma cesaretini gösteremez,aklında ki kişiyle beraber olma ihtimali bile bir kızın bir erkeği terk etmesine yeter.kız burdan aldığı cesaretle gider,telefonlarını açmaz,ve aklında ki o kişiyle bir araya gelir,eğer aklında ki kişi kadınlardan anlayan bir usta ise,tek gecede malüm kızımızı mutlu sona ulaştırmayı başarır.ayrılan er kişi ise evde asosyal hayatı içerisinde eski de olsa sevgilisine toz konduramaz.onu başka erkeğin kollarında hayal edemez,onun başka erkeklerce sadece cinsel amaçlı kullanıldığını,bu ayrılığın etkisini ortadan kaldırmak için tüm gece inim inim inlediğini,kendisiyle yaşamadığı her türlü seks pozisyonunu ayrılığın verdiği özgüvenle başkasıyla doyasıya yaşadığını kabüllenemez,zanneder ki hatun kişisi onu düşünüyor,onun için tüm hayatını mahvediyor.işte böyle durumlarda insan önce kendine bakmalı bence acaba ben buna değer miyim.yani bu kız benim için hayatını karartıyor mutsuz ediyor kendini ama ben buna değer miyim diye sormalıdır.cevap bellidir.
