bizi masumiyet faslı terketmiş; yerini dolduramayız artık...
bizi sevi zamanları terketmiş; günübirlik doldurmuşuz yerini...
terketmiş bizi günbatımı; uyur olmuşuz akşamüstleri, karanlık geceler bekler bizi.
dostluklar terketmiş bizi; yalnızlığın boşluğuna düşmüşüz...
hüznümüz böyle olmuş artık...
hüzün terketmiş bizi,
sahte gözyaşlarımızı, hüzün sanmışız.
yalnızlığımız da terkederse bizi;
işte o zaman anlarız bir başınalık nedir!
