tarihin her döneminde kadın hep bastırılan, kontrol altına alınan bir insan türüydü. erkek türü, kadındaki kusurları "kadın olmaya" bağladıkça kadına olan yaptırımlar o yönde gelişti. ama bir erkeğin hatası erkekliğe yüklenmiyor? sorunlar da buradan kaynaklanıyor.
bu konuda dinlerin kadına olan bakış açılarını es geçmek imkansızdır. çünkü birçok dinde kadının yaratılışı ile ilgili "sonradan, kusurlu, eğri-büyrü" şeklinde tasvirler kullanılıyor. mitolojide dahi kadın kötülüğün kaynağı, yanlışın sembolü ve şeytanın bir türevi olarak geçiyor.
belki de bir tek karanlık çağlarda kadın bu kadar kalıplaştırılmadı. çünkü henüz gelişim yok, gözlem var ancak analiz etme yetisi gelişmemiş.
ne zaman ki araç gelişir ve erkeğin araca olan yeteneği ortaya çıkar, kadının da tam aksine araçtan uzak tutumu göze batar, işte o zaman erkek ile kadın arasındaki sınırlar oluşmaya başlar.
erkek avlanmak zorundadır çünkü mızrağı kullanabilmektedir! güçlüdür bu noktada.
kadın bu zaman içerisinde evde beklemektedir. eve yemek getiren erkek yorgundur haliyle yemeği kadın yapacaktır. işte böyle böyle kadının yetenekleri, varlıklarının amacı olarak kabul görüyor. madem kadın bunlarda yetenekli demekki kadın bu mantığı gelilişiyor.
benzer şekilde erkeğin gücü ve yeteneği ile erkek belli kalıplar içine giriyor.
yani bu durum kesinlikle insanlığın, kadın ve erkeğin gelişimine dayanan bir durum. ta o zamanlardan gelişen bir durum. bu bir ilahi müdahele ile mi olmuştur, doğanın kendiliğinden gelişiminden mi olmuştur, evrimle mi olmuştur orası sosyologların işidir. ancak bu noktaların varlığını bilmek gerek kadının neden meta ya da vitrin olarak ele alındığını anlamak için.
ha bugün neden kadının bu takıntısı var, eşitlik ısrarı var, tüm bunlar da işte yine o gelişim sürecinin kadına yaşattığı sıkıntılardan ötürüdür.
