duruma tarafgir yaklaşan kemalisttir. ancak kendisi de gerçeği göz ardı ediyordur, zira mustafa kemal bu destansı başarıyı kendi kaleminden tüm komutanlara hatta ve hatta görevi ölmek değil, çarpışan arkadaşlarına su taşımak olan sakaların bile bu başarıdaki önemine dair birkaç satır yazmıştır. askerlik mesleğinin çok adil olmasa da yazılı olmayan bir kuralı şudur ki, yaşanılan hezimet o birliğin kumandanına, kazanılan muzafferiyet o birliğin tümüne, topuna tüfeğine, insanına, hayvanına mal edilir. bir başarıyı bir kişi üstüne yüklemek, mücadele edene can verene zulümdür ve tarihi gerçekliği yoktur. hezimet olsaydı kumandanın suçu olmalıydı, çünkü asker savaşı kazanmaktan çok ölmeyi yeğler, ölümüyle vatan toprağının selamete ulaşacağını bilir. mustafa kemal bir askeri dehadır, kurmay zekasının bu savaşın kazanılmasındaki rolü büyüktür. cumhuriyet sonrası dönemde bazı uygulamalarına katılmasamda kendisinden allah razı olsun ve mekanı cennet olsun.