Benim okuduğum şehir çok küçük bir şehir sonuçta her kez köylerdeki gibi birbirini tanıyor burada. Bir gün ben ve iki kız arkadaşımla geziyoruz ve gereksiz muhabbetler yapıyoruz (ama mutluyuz). Bir ara muhabbetler bütünü durdu ve ölüm sessizliği bastırdı fakat öle uzun sürmedi, süremedi. Kız arkadaşlarımdan en deli olan tam da karakolun önünden geçerken "Ülker çikolatalı gofret sevmiyen var mı? Varsa ölsün" diye bağırdı. bir anda benliğimi kaybettim ve korktum. Bir ilginç oluyor öle hiç beklemediğiniz anda her kezin size kitlenip bakması....
