yapacak, söylenecek o kadar çok şey var ki sözlük. bir türlü olmuyor. her gün bir parça kopuyor içimden kaçırdığım her fırsat için, her ne kadar düşünme desem de. adam gibi bir ilişki yaşayamıyorum be sözlük, yakınıyorum yalnızlıktan fakat olmuyor işte. ilişkilerim kısa ömürlü, sanki her kadın bir parçasıymış gibi intikam yapbozumun. fakat değer veriyorum hak etmeyenlere. belkide içimdeki mutlak yalnızlık korkusu yüzündendir. fakat yüzüm ne kadar gülse de her zaman içimde kor bir ateş gibi sürekli dumanı tütüyor çevremde bu kadar insan olmama rağmen paylaşabilecek bu kadar şey olmasına rağmen sunabileceğim kimsenin olmaması. içimde fırtınalar koparken kimsenin duymaması, gerçek beni kimsenin tanımaması. anlaşılmamak.
