olay Ankara'da 143 nolu bır otobuste gecmektedır.
Sabah saatlerınde tıka basa dolu otobusun on kısmında ayakta gıden, muhtemelen o sıra ozel gununde olan ablamız, agzına kadar dolu olan otobuse durakta daha da yolcu almaya calısan sofore;
- 'Bu ne yaa! Koyun gıbı yıgdınız otobuste hepımızı ust uste. Sıkayet edecegım sızı. Almayın artık yeter!!!' dıye veryansın etmek suretıyle tız bır ses tonunda bunları soylerken orta kapının basamagında duran halkın savunucu olan agabeyımız;
-'O nasıl laf! O ınsanlarda ıslerıne yetısmeye calısıyorlar. Suan onların yerınde bu sogukta durakta bekleyen sende olabılırdın be kadın!' dıye cıkısınca ablamız afallamıs olacak kı ne soyleyecegını bılememıs bır halde
- 'o kım yaa sana noluyo be!' dıye bagıran ablamıza, yıgıt agabeyımızın cevabı gecıkmıyor.
-'kımsem kımım Allah Allah...' cevabına, arkadasıyla yolculuk eden ben dayanamıyor ve...
- 'bır dost.' dıye hınzır bır cevap vermemle otobus ahalısının yarılmasıyla otobuste kı gergın havanın yumusaması bır oluyor.
