cevapsız sorularla, sorusuz cevapları eşleştirmeye çalışır. çevresini izler, insanlar koşar yorulur ağlar güler dinlenir. o hep yorgundur ama çok fazla dinlenmekten. bardak onun için hep boştur, bitse de gitsek tadında tek tek sayar dakikaları. kendi hayatına ayak uyduruyor, düzensizlik içinde kurduğu düzende yaşıyor olsa da sosyal bir hayvan olduğunu unutur, kendisi hiçkimseden birşey beklemese de başkalarının ondan birşeyler beklediğini unutur, anlam veremez. ne yapmaya çalıştıklarını çözemediği için hiçbir zaman onlara beklediklerini veremez. diğerleri bir amaç için bir yol bulurken hep birikmişlerden tecrübelerden yararlandığı için aynıdırlar, o amaçsız olduğu için hep farklıdır, aykırıdır. kendisinden başka hiçkimse değildir, iç güdüleriyle yaşar. sonra bir gün düşünmesi gerektiğinde, aşık olduğunda, sızı hissetmek zorunda kaldığında bunları çözmek için yine o karmakarışık soruları ve cevapları döker önüne. dener dener dener, hiçbiri hiçbirine ait olmadığı için zerre kadar birşey değiştiremez.ihtiyacı olan tek şey yenilerini keşfetmektir, tasarlamaktır. eger hayatının bir kısmında çok az diyalektik öğrendiyse, hafızası kurcalanır ve ona yardımcı olur. hayatını kurtarabilir, eğer aksiyse çok geç olmuş olabilir hayatının sonuna kadar öyle yaşayacaktır. kendisi hep mutlu olacaktır ama mutsuz edecektir.
