şûhedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
o, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar...
dizelerinden sonra mehmed akif'in hangi ruh haline büründüğünü çok merak ettiğim mükemmel şiir. keza şiir bütün olarak zaten çok güzeldir lakin bu dizelerden sonra mükemmel ötesidir.
