bir kibrit çöpü olsam , kibrit
ömrü iki parmağının arasında
düşlerinden alev alıp yanan
ve dibe geldikce
bir orman yangını gibi
parmaklarından damarlarına sıçrayıp
bana
kanını kaynatan ...
yak beni sevgili , külümü alnına sür
elindeki kir , karasevdamdır ...
