ne ara gösterime girdi ve ne ara gösterimden kalktı bilemediğim ve maalesef internetten indirip izlemek zorunda kaldığım sessiz sinemanın daha doğrusu sinemanın efendisi, gümüş ekran dönemi'nin tanrısı Charlot'u (Charles Spencer Chaplin) bir kez daha sinemaya katkılarından dolayı ayakta alkışladığım kült kalıbına uygun bir filmdir.
sessiz sinemadan sesli sinemaya geçişi ve bu geçiş esnasında yaşanan, yıpranan insanların sinemayla olan ilişkilerini evrensel bir dille anlatmış yapıt.
sessiz sinemanın değişmezi olan evrensellik dili bir kez daha hatırlanmıştır.
