hayat bu fazla aldanmamak gerek..an gelir çıplak ve korunmasız hayatın oklarına karşı savunmasız kalınır.ne aklın öğretilerinden imbiklenen deneyimler kar eder ne sonsuz bilmelerin dahice alimliği.an geliyor işte en çok yaslandığınız hayatlar teker teker bir kin bulaştırırcasına ustaca siliyorlar sizi hayatlarınızdan..herkes ve herşey yalanın koynunda şeytana azap biçiyor..usta bir cambazın bile hareket edemeyeceği iplerde sizin tüm benliğinizi sunduğunuz yaşamlar onlara nazire yaparcasına tramble atma becerelerini sergiliyorlar...
sevmişsinizdir..hemde tutkunun,şehvetin sınırlarına uzanarak o ilk duyumsama anın ilk fitili hala içinizin ceperlerini dinatmitlemeye hazır haliyle...o da burda olsaydı,bu sözleri o da duysaydı,bu parcayı mutlaka o da dinlemeliydi belki bu yemekte onun tuzu olmalıydı sayıklamalarıyla zamanınızı o başkasına ayarladıklarınız an geliyor işte ustaca sizi silebiliyorlar..ne ile muhakkeme edebilirsiniz kendinizi ne ile yargılayabilirsiniz..o bıktırıcı ve kahredici soru iner hayatınıza''neden! bunu hakedecek ne yaptım..
sizin hala elinizin altında göstermediğiniz kartlarınız yoksa bu oyunu baştan kaybetmişsinizdir..en başından sonu ayrılık hüzzamlarına gark edecek bir mağlubiyette bile bile lades demişsinizdir..sizin sadece bir yüzünüz varken yaşama karşı kimbilir karşınızdaki kaç yüzle karşılamakta hayatına aldıklarını..siz bu yolculukta onunla yol aldığınızı düşünürken o ise daha en başından sizi bırakmışdır..bilmezsiniz,anlamazsınız ..hayat bilir hayat anlatır..hayat bildiğini mutlaka sizede öğretir.
gecmiş olsun demekten başka teselliye gerek yok..zaten sefiller her dönemin romanı ömrümüzün.yangında ilk bırakılacak hayat sizinki..kaybetmenin ve kazanmanın pusulasında yol alan hayatta hala harici kalabilmeyi becerecek kadar peygamberlik vasıflarına haiz değilseniz bu sacmalığa hiç aldanmayın.aşk diye bir yurt varsa bilen geri gelsin...yediğiniz kazıkların toplamıdır tüketim toplumunda aşkın karşılığı.bilmiyordunuz öğrendiniz..gecmiş olsun şimdi sizden gecen mutlaka bir zaman sonra ondan da gececektir..herkesin eze eze yükseldiği aşk kulelerinde ne yazık ki altta kalanın canı cıkmıyor,üste çıkanın benliği parcalanıyor..siz iyisimi doğarken de yalnız olduğunuzu anımsayın belki bir umut huzumesi içinize doğar.hayat bu hiçbir şey fazla kaale almaya gerek yok bazen yazgınızı bile.isanın araftayken yanılsamasının ifadesi yeter bize..
tanrım neden beni yalnız bıraktın...
tanrının bile çekip gittiği hayatlarınıza kalıcılık mührünü kim basabilir
