razumuhin sesini daha çok yükselterek bağırdı:
--spoiler--
"siz ne sanıyorsunuz? onlara palavra attıkları için mi kızıyorum sanıyorsunuz? saçma! ben yalan dinlemesini severim. yalan, insanların bütün öteki yaratıklara karşı üstünlüğünü sağlar. yalanla gerçeğe ulaşılır. ben yalan söylediğim için insanım. hiç olmazsa önceden on kez, hatta belki de yüz kez yalan söylemeden hiçbir gerçeğe ulaşılmamıştır. ve bu, kendine göre bir şereftir. oysa biz, kendi aklımızla yalan söylemesini bile beceremiyoruz. bana kendin uydurduğun bir yalan söyle, seni alnından öpeyim! kendi uydurman bir yalan söylemek, başka bir ağızdan işitilip tekrarlanmış bir gerçeği söylemekten hemen hemen daha iyidir. birinci ihtimalde sen bir insansın, ikincisinde ise papağandan hiç farkın yoktur. sanki biz neyiz şimdi? ..."
--spoiler--
