yeni yeni beni kaygıların içine sürükleyen bi korkudur. dürüst olmak gerekirse ben babam olmadan bi takım ihtiyaçlarımı giderebilirim çünkü babamla ilişkim hep bu şekilde gelişti ama annem olmadan cık olmaz. bu yaşıma kadar çoğu problemimi annemle beraber çözdüm ve onsuz kalma düşüncesini hiç düşünmeden.. düşünüyorum da annem olmazsa ben çok yalnız bi insan olurum. kimse onun yerini dolduramaz, onsuz her an beni daha çok ölüme götürür diye düşünüyorum ve bu korkudan acilen kurtulmam gerek yoksa başımı yastığa koyduğum da göz yaşlarını durduramıyorum. daha kötüsü sanki her an olucakmış gibi geliyor. anne hiç yalnız bırakma beni, seni çok seviyorum. her ne kadar ne babamın ne de senin yüzüne karşı söyleyemesem de sizleri her şeyden ve herkesten çok ama çok seviyorum. iyi geceler..
