ikinci dünya savaşı sonrasi ölümler ve yıkımları getirileriyle toplumsal ya da bireysel çözümün mümkün olmadığını düşünen dönemin ileri gelenleri **** büyük kara yazgının insanlık tarihinde sanayileşmeden sonra başlayıp dünyanın sonuna kadar devam eddeceğini ve bu şekilde de modern ve postmodern insanın hiçbir zaman gerçek yalnızlıktan kurtulamayacağını savundular.
bunun sonucu olarak da yozlaşma, yabancılaşma ( kendine ve topluma saçma bir olgu olarak dışarıdan bakma) ve insansızlaşma ( meta paylaşımı olmaksızın insana ihtiyaç duymama) yaşadılar. modern ve postmodern dünyanın getirisi olarak tüm insanlar farkındalık ölçültlerince bundan nasiplerini aldılar ve absürd tiyatronun temellerini attılar.
saf bir absürdlük anlaşılma kaygısına yol açsa da post modern dönemin yansımasında absürd ögeler az ya da çok bütün yapıtlarda işlenmektedir.
mesaj verme, ideoloji pekiştirme, devlet yapılarını savunma gibi tüm kaygılardan uzak çözüme varmayan bir anlatım tekniği olarak çağımızın en anlamlı felsefesidir.
