bir zamanlar onun karnında 9 ay misafir olmuştuk hepimiz ama sonra dışarı çıktık ve ayrıldık birbirimizden.uzun uzun zamanlar küs kaldık,bazen tartıştık,kuşak çatışmaları yaşadık,yaptığı yemeği beğenmedik.onun yerine başka erkekler ve kadınlar geçti,onları sevdik ama bir gün sadece onun bizi sevdiğini anladık boynumuz bükük geri dönerken.
sonra sarıldık ona,sımsıkı,bir kez daha karnına girebilme umudu taşıyarak,dünyadan korktuğumuz için ona sığındık,burnumuza hafif bir lavanta kokusu çarptı,saçlarını öptük,kır çiçeği saçlarını.işte o an farkettik ki,annemizin saçlarındaki beyazlıklar beyaz papatyalar değil,kırlaşmış saçlarıydı.
işte böyle bir şeydir anneye sarılmak.
