bu konuda öncelikle yıllardır süre gelen bir tartışmanın gereksizliği hakkında konuşmak gerekir. vakti zamanında yaptığı işler pekte beğenilmeyen, ama kendini farklı zanneden sanatçı bozuntuları sanat insan için değil sanat sanat içindir demiş. madem sanat sanat içindir, git evinde kendi kendine yap sanatını.
ben sanatçı addedilen bir insanın değerini peşinden sürüklediği insan miktarıyla ölçülendiririm. neymiş farklı bir şeyler yapmışta, hergün magazin haberlerine konu oluyormuşta, yok bizim kültürümüzün çok önünde işler yapıyormuşta... her gün televizyonda gördüğümüz bir şarkıcı, bilmem nerden ödül almış, işte falancanın listesine girmiş. e peki kaç gün ya da kaç yıl sürmüş bu? albümü ne kadar satmış? kaç kişi dinliyor? vay efendim adam piyanonun dahisiymiş, yabancılar bile saygı duyuyormuş... e türkiye de ve de hatta dünyada ne kadar insan piyano dinliyor?
kemal sunal'ın çekileli 30 yıl olan filmi bile hafta da bir yayınlanmasına rağmen hala izlenebiliyor sa, kusura bakma da sanatçının hası o dur. senin önerdiğin pahalı prodüksiyon yıldızları değil.
