çünkü seninle konuşamıyorum. fakat hiç okumayacak, görmeyecek olsan da anlatacağım şeyler var. ben seni bir gün bile unutmadım, aklımdan çıkaramadım. hep yapabileceğimi sandım, başarıyorum sandım. derken en uç noktasında tekrar hatırlattı hayat seni bana. aslında beni bana hatırlatan sendin. çünkü sen hayattın. hayatımdın. sen gittin ya, nefessiz kalıyorum sebepsiz bazı zamanlar. fakat hayatın bize gösterdiği en berbat şey var, gidenler geri dönmüyor. dönse de olmuyor. sen ölene dek, kalbimin bir yerlerinde, hiç dinmeyecek bir sızı olarak kalacaksın. unutmak istesem de yapamayacağım. bunu istedikçe de seni hatırlayacağım. o yüzden daha fazla düşünmek istemiyorum. ben bu yazıyı sana yazdım, nasıl olduğumu bilmeyeceksin belki de, ama bunu öyle çok isterdim ki..
