türkiye de mağdur edebiyatı üzerinden felsefe yapıldığında her zaman geçerli olan kuraldır. müslüman tabaka her zaman yakar , keser birde domuz bağları varki vahşet burda pik yapar. o yıllarda alevi sünni çatışması için kurulmuş bir oyunun , sanki bir taraf dinsizmiş gibi lanse edilmesine kadar gelmesi de olayın en acı tarafı ve aydınlatılamaması ne kadar karanlık olduğunun isbatıdır.
