kıskançlık bile yaratıyor üstünden yıllar geçse de.
en çok da neye üzülüyorum prenses biliyor musun, seni hak etmeyen insanlar giriyor kalbine. hayır benim hak ettiğimi söylemiyorum. ben çoktan vazgeçtim kalbine kendimi koymaktan. sende bulduğum aşkın ruhunu, içi boş bedenlere koymaya çalışıyorum, olmuyor...
---
prenses, bundan hoşlanırdın.
keşke hiç gelmeseydin be prenses, bir gün karşıma çıkarsın diye kırk yıl bekleyeceğimden eminim.
hayır seni seviyorum demiyorum, aşık da değilim. sen de biliyorsun ki 3 sene oldu ayrılalı.
özlüyorum sadece, hiç yaşamadıklarımızı belki bir gün yaşarız diye fotoğrafını her gördüğümde derin bir nefes alıp iç geçiriyorum.
pişmanlık değil bu, keşke demiyorum...
---
o hak etmeyenler dokunabilirken tenine, sarılabilirlerken ben senden vazgeçebilmişken mutluluğun için,
başkasının burunlarında nefes olduğun için; seni bana getirmeyen her gün, güneşin ırzına geçiyorum prenses.
gelmeyecekse yarım kalanlara, doğma güneş.
getirmeyeceksen onu bana, batma.
doğmasın güneş, bitmesin gece;
onu düşünürek, bu anda yaşlanmaya razıyım.
doğ artık güneş...