babamın sülalesi ben bu yazıyı size yazdım..
ulan bikerede şu çocuk napıyo diye bi arayın sorun be 3 sene oldu okul bitecek bi kere aramadınız gördüğünüz zaman samimiyetsiz sarılmalar hal hatır sormalar koskoca insanlarsınız ben mi öğreteyim size bu yaştan sonra bunları...
yıllarca bizi ezdiniz beni, kardeşlerimi kendi çocuklarınızı dersanelere gönderip en iyi okulları kazandırdınız bizim durumumuz yok diye gidemedik dersaneye kazanamadık boğaziçini odtüyü gerizekalı yerine koydunuz kendi çocuklarınızı övdünüz ailem bana sizin yüzünüzden hep sizin çocuklarınızı örnek gösterdi bazen sessizce ağlardım yorganın altında bunu kabullenemeyip.. çok şükür ben de kazandım şimdi seneye okulum bitiyor.. allahın izniyle bide iş bulursam alayınızı tanımam hoş bulmasam sokakta sürünsem de tanımam da ama bana çok iyi birşeyi öğrettiniz parayla insan olunmaycağını birgün çocuğum olursa ona kendi çocuğunu başkalarının yanında bu kadar övmemesi gerektiğini, kendiisini düşündüğü sıkıntı çeken akrabaları olabileceğini başını yastığa koyduğunda onlarıda düşünmesi gerektiğini öğreteceğim.. bi kere telefon açıp bana nasılsın deseniz bile yeterdi.. bu saatten sonra hiçbirinize ihtiyacım yok samimiyetsiz sarılmalarınız ve sevginiz bana uzak allaha yakın olsun...
