çok çok duygu yüklü bir öykü bu gerçekten takdir ettim.
savaş konseptini seven birisi olarak gözlerim daha canlı savaş tasvirleri ararken, hikayenin aslında dramatik bir hal alacağını kestirmeye başlamam uzun sürmedi.
daktilo, savaş konulu bir hikayede ya yazıcı erin elinde ya da postalaşmada kullanılır diye düşünürken, savaş sonrası anıların anlatımında da "kurşun seslerine" benzetilerek kullanıldığına tanıklık ettim sonradan.
elbette savaşın bizden bir savaş olması duygunun en dolu olduğu nokta. görsellerle bezenmesi de işin tuzu biberi olmuş.
anlatım, anı-dialog noktasında nasıl olmalıysa öyle şekillendirilmiş. dialoglarda aldığınız duygu ile anılardan bahsederken ki duygunun arasındaki farkları hissedebiliyorsunuz. haliyle arada geçen eski türkçe güzelliklerinin anlaşılmıyor olması pek bir sorun teşkil etmiyor. aksine, konsepte uygun kelime seçimlerini her zaman tasvip etmişimdir. hikayenin tamamı olmasa da bir kısmında dönemi anlatacak kelimeler geçmeli derim her zaman. onu çok iyi yapmış yazar, usta ve kulağa hoş gelen cümlelerle.
hikayede beni etkileyen bir diğer etmen ali isimli karakter. bana yazmayı sevdiren orta okul edebiyat hocamın da isminin ali olması, bizi dergi çalışmalarında teşvik etmesi, parçadaki ali karakterin askerlerini gözlemleyişi ve askerleri ile olan dialogları arasında parallelikler kurmama sebep oldu. okurken hem geçmişime gittim hem de parçanın verdiği milli ve insani duyguları yaşadım.
savaş konusunu seviyor olmam, savaş terimlerini de aramama gebeydi, malum. birkaç terimden çok, daktilo seslerinin kurşun seslerine benzetilmesi, cinsi tarif edilen kurşunlarla birlikte istediğimi sağlamış oldu.
herşeyden öte böyle ağır ve ciddi bir konunun cesurca ele alındığını gördüm. hikayede kopukluğun olmaması, dilinin sade olması ve geçişlerin tutrlı olması güzel bir başarı.
ve parçanın climax i için kendi adıma ali karakterinin ssavaştan sonra sıralardan bahsetmesi, öğrencilerini anması oldu. hoş, öğrencileri ile savaşa giden bir öğretmen konusu başlı başına duygu patlamasna sebep olduysa da, sonundaki o yad etme kısmında çok etkilendim.
kısacası böyle bir parça gerçekten beklemiyordum, (öküz olduğum için) çok beğendim. mutlaka okunmalı. eline sağlık.
