sözlükte çoktur bu türden. insan formunun başkalaşmış bir versiyonu olup bu başkalaşma sbs nin kazanılıp liseye girilmesi ile devam eder. üç evrede incelenecektir daha sonra.
bu türün babası konumundaki kişi genelde hareketli 68 veya 78 kuşağında genç olan şanssız bir insandır. ve o günlerden kalma bir alışkanlık olarak türkiye nin hala kamplara bölünmüş olduğunu düşünmesi ve kendi gibi düşünmeyen aykırı herkesi kızıl, komünist vb. bilumum sıfatlara ayırmasıyla ünlüdür. diğer yandan ne kadar apolitikliğini iddia etse de* sağ görüşlü bir adamdır o zamanki lügatta faşist yani ve bu yüzdendir özellikle faşist kelimesine uyuz olurlar.
bu tipolojideki insanların çocukları maalesef uzun bir süre bu şoku üzerlerinden atamayıp, otoriteye karşı gelmenin günah olduğunu düşünürler ve kesinlikle apolitikliklerini korurlar tıpkı genç kızların bekaretlerini koruması gibi... siyaset hakkında tek bildikleri şey menderes in haksız yere asılması ve 1980 de ordunun bizi kurtardığıdır ki bu bilgiler bazen kemalizm sosuyla* marine edilirse canlı saldırganlığa geçebilir ki türün en tehlikeli özelliği budur.
ilk evrede canlı, inkara başlar; lisedeki ergen ruh haliyle zaten otoriteyi reddetmeye meyillidir fakat bir türlü bilinçaltını yenememekte tabularını yıkamamaktadır. bir müdddet sersemleşen canlı bu dönemde aykırı müzikler dinlemeye başlar ki genelde bu konuda imdede yetişen çılgın james ve saz arkadaşlarıdır* ilk parça da nothing else matters ve ya one olabilir, kişinin isyan durumuna göre değişir. bu dönemde çocuklara fazla karışılmaması, fazla sorgulanmaması yeğdir, ama konumuz ergenlik değil...
birinci evreyi genelde politikaya merak sararak tamamlar genç canlı. ve ikinci evreye geçer.
ikinci evre çok sancılı değildir ilkine nazaran, uzun sürmesi ile meşhurdur sadece. kişi aydınlanmak için bilumum kitaplar vs. okur ve liseden bir arkadaşı sayesinde zaten kafasına yatan sol cenaptan bir fraksiyona üye olur. okul duvarlarına yazılar yazma, arkadaş örgütleme, dergi satmak temel görevleridir ve çalışmaya katıldıkça da kendini özne olarak görmeye başlar. özne olarak gördükçe görevleri artar ve bir sorun vardır...
her çocuğu olan insanı evli sanan düz adam, eğer bu işlerden haberdar olursa oyar bu arkadaşı. zira o, oğlunun hep örnek vatandaş olup okulu bitireceğini hasretle yalar*.
üçüncü evre ise en tuhaf evredir.
bu evrede canlı, yaptıklarından bir bok anlamaz zira teorisi zayıftır ve ortamdan yavaş yavaş uzaklaşmaya başlar, babasının sözüne gelir adeta. ulan ne salakmışım ben, ne anlamsız şeyler için koşturmuştum şeklinde kendi kendine konuşarak kafasını siker. zaten bu işlerden hiç haberi olmayan baba ile gül gibi geçinir giderler, hiçbir sorun hiçbir aksiyon da yaşanmaz.
sözlük için en tehlikeli olanı birinci evre ve üçüncü evvredir, sol frame de ne zaman komünist kelimesi geçen bir başlık görseniz, bu yazı aklınıza gelsin.
tanımı yaptım ama son olarak, sözlük formatına uygun bitremediğim başlıktır efem.
