yıl 2004 aylardan ekim. dördüncü sınıfa yeni başlamıştık. karşıda o vardı. esra. gözümde okulun, hatta dünyanın en güzel kızıydı. bir peri kızıydı sanki. ama utanıyordum. ona onu sevdiğimi söylememi engelleyen bişeyler vardı. masum bi sevgiydi benimki. elim eline, sesim sesine, hatta gözüm gözüne değmeden, kıyamadan sevmekti. herkeste olduğu gibi bendede birtakım o.ç arkadaşlar vardı. kıza herşeyi anlattılar. kız utanmadan, sıkılmadan geldi. onun geldiğini söyleyince ben utandım, kızardım ve beni tutan arkadaşlarımı var gücümle savurup saklanacak yer aradım. en arka sıraya bütün ilkokul hayatımı harcadığım yere gittim. belkide hayatımın en kötü yıllarını geçirdiğim o okulda tek dostum oydu. 2 yıl böyle gitmişti. 6. sınıfta kendimde o gücü buldum. ama geçmiş yüzünden cesaret edemedim. 7. sınıfta sadece çocuksu takiplerle peşinden yürüyordum. arada bir kesişiyorduk. ama ben hala cesaretsizdim. ve 8.sınıf.. hala bende tık yoktu. ve onu sevdiğimi bilmesine rağmen sınıf arkadaşım dediğim orospu evladı kıza yazıldı. hemde gözlerimin önünde. o an ne yapacağımı bilemedim. kız yıllar sonra okulun havalı ve kaşar tipli kızlarından olmuştu. sınıf arkadaşım dediğim piç kurusuysa apaçinin önde gideniydi. bense, zavallı içine kapalı çiroz ama sevimli bi çocuktum. hiçbişey yapamadım. sadece yavaş adımlarla tuvalete, yalnız kaldığım tek yere girdim ve hüngür hüngür ağladım sessizce.. kitap yazmaya başladım sonra. çocuksu süper kahraman hikayeleri. her hikayemde onu sevgilim olarak yazıyordum. ama ben hayal aleminde yaşayan koca bi çocuktum. bir süre sonra ayrıldılar. diplomamı aldıktan sonra okulun arka tarafına geçtim, oturdum. karşıda arkadaşlarıylaydı. yaklaşık yarım saat sonra herkes gitti. sonra onu gördüm. bana doğru geliyordu. dondum. o an dünya durmuştu sanki. sessizce yanıma oturdu. ve konuşmaya başladık. kalbim hızla atıyordu. sanırım ölücektim. kısa bir süre sonra konu sevdiğime geldi. bana aslında benim gerçekten o çocuklardan daha iyi ve tatlı olduğunu söyledi. ağzımdan tek birşey çıkabildi. sonra birdaha hayatım boyunca görmedim onu. ömrümün ufak bi kısmını benden alan kıza, esraya dediğim son söz şu oldu ;
- neden ? neden bana bunları söylemek için bugünü bekledin ? ....
