hayatımın neredeyse her noktasında etkili olmuş keşke amcam ya da dayım olsaydı dediğim yüce insan.Bu kadar müthiş bir adamı nasıl anlatabilirim bilmiyorum onu okurken,ondan bahsederken adeta coşuyorum sanki,sürekli etrafımdaki herkes benim gibi hissetsin,Goethe'yi benim kadar sevsin anlasın istiyorum.Kendi kendime okuyup sürekli kendimi yenilerken Goethe'yi es geçmeden onu tekrar tekrar incelediğimde paylaşma isteğim artıyor ama ne yazıkki bu konuda yalnız kalıyorum hep..etrafımda Goethe'yi saatlerce tartışıp analiz edebileceğim biri olmadı hiç bu yüzden acı doluyum.Çölde muhteşem bir çiçek açmış büyümüş güzelleşmiş ve ölmüş ama kimse görmemiş işte bu da sanırım boyle bir şey.Ve Goethe'nin dediği gibi "katlanılmış acıların anısı bir zevktir".iyiki bir zamanlar vardın Goethe.
