yaklaşık ilkokul bitene kadar her çocukta gerçekleşen garip arzu istek silsilesinden yalnızca biridir.
ilk olarak evimizde karafatma gördüğümde bu istek uyanmıştı bende.Hep ilgimi çekmiştir.Bazıları hızlı koşarken bazıları neden yavaş koşar diye. ya da masumane ya erkekse diye düşünürdüm isimden kaybetti...Bir kavanozda beslemek istedim ama tabiki olmadı.
Sonra 6 yaşında bitlendim..Bana ait tek canlıyı beslemek istedim küçük bi kavanozda.Biraz saç teli kafa derisi ve hergün kan vericektim bir damla çocuk aklımda bunları bile düşünmüştüm.Kanımı vermeyi göze aldığım hayvanıda tabiki besleyemedim.
En son umudum 8 yaşında yıkıldı...Bu defa kelebek beslemek istedim. onun amacı çok daha farklıydı.sadece 1 gün yaşadığına inanmayıp gözümle görmek istemiştim tüm inkarımla.. Tabi onada izin çıkmadı.
Annemde haklıydı elbet. Eminim hamamböceği için mikrop kapacağımı düşündü.Bit için feda edeceğim kana kıyamadı.Kelebek içinde ölüm görmemi istemedi. En azından ben öyle düşünmek istedim ve düşündüm.Anne yüreği naparsın
dipnot: kelebeğin 1gün ömrü olduğuna gözümle görmeden inanmayacağım.
