eğer ki o'nu, sevebileceğinizi düşündüğünüz birini bulduğunuzu düşünüyorsanız fevkalade geçecek bir geceye kapılarını açar bu buluşma. herşeyden önce, beklerken sabırsızlık ve heyecan içinizi kaplar. ne diyeceğim ne konuşacağım diye düşünürsünüz. ancak nihayet karşılaştığınızda herşeyi unutursunuz. güzellikten öte önünüzde duran tutku ve aşk'ın somut halini görünce kelimeler ağzınızdan teker teker dökülmeye başlar zaten... önce rumeli hisarından bir özel tekneye binersiniz karşıdaki, hep en özel kişi ile kendinizi hayal ettiğiniz yere gitmek için. boğazın tam içinde istanbul'un iki yakasındaki güzelliklerinin ortasında gözün hiçbir şeyi görmez yanındaki güzelliğin yanında. içinde bi heyecan, bi kıpırdama, bi bişey... köprünün altından geçerken içinizden dilek tutarsınız 'artık olsun' diye... bileğini gösterir sana, eğer ki ilk o an tenini tuttuysan boğazın rüzgarları size ateş gibi gelir. teknenin dalgalardan mı sallandığını yoksa kalp atışlarının mı seni savurduğunu anlayamazsın. belki de aşktır bu, içini mavi denizlerde serinleten, titreten his...
masanıza oturduğun da bazen sessizlik olabilir. sadece birbirinizin gözlerinize bakarsınız. o an kelimelerin anlatamayacağı hisleri anlatır bakışlarınız... boğaz köprüsünün loş ışıkları ve boğazın lacivert yansımaları, yanınızdaki prensesin yüzüne vururken o ambiansta tüm çevreyi ve etrafını unutursun. bakışların dudaklarına kitlenir, arzular canını yakar... öpersin ve uçurur seni büyülü kokusuyla... sevgiliye kıvrılır kalbinin çarpmaları, gözleriniz gülümser alaca gölgelerde... bir süre sonra kendinizi dünyanın merkezinde hissedip, herşeyi unutup olağanüstü tatlı öpücüklerle boğulursun... şarkılarınız gelir kulaklarınıza. gökyüzüne bakarsın sizin için kayacak bir yıldız var mı diye ... bu hisler için herşeyden önce istanbulun bu en güzel yerindeyken, istanbulda daha güzel olan o kadını bulmanız lazım...
(kaynak: emre i )
