şimdi saatler burada..ve karanlıkta yolunu bulmak kadar karanlık her şey..aşk bir limanın dalgalarında vururken sen halat ben ise bir demirim şu sakin kıyıda. boynuma geçirdiğin halka sıksada beni, bundan memnun olmamak mümkün mü?..şarabım kırmızı gözlerim buğuluyken şu istanbul sokaklarında yalnız gezen bir köpekten farkım yok. bu duygular niye gelir. nedir bu zindan gecenin tılsımı!.. rüzgar kulağıma şarkı söylerken bana, içeriye davet edilen bir yurtsuz gibi ısınıyorum gözlerinde. n'olur yatağındaki sıcaklık titreyen bedenime kucak olsun..şimdi ben bunları söylüyorsam eğer o sıcak dostluğuna hürmeten söylüyorum.. ve beni yalnış anlama. bir sen bir de evren..ölüp ölüp dirilttiklerimizden...
