kişiyi bu durumdan ancak kendisi çıkarabilir fakat yine de bad trip halinde kişinin yalnız olmaması tavsiye edilir.
insanın sinirleri bir anda gerilir. alındaki damarlar atabilir. kalp atışları hızlanır. en çok korkutan da budur. acaba bana bişey olucak mı düşüncesi.
nesneler şekil değiştirmeye başlar.
bad trip kafası sarhoşluktan çok farklıdır. kişi, yakınındaki insanlara anlamsız yere inanılmaz derecede sinirlenebilir.
bu haldeyken televizyon izlemek ve renklerin yoğun olduğu ortamlarda bulunmak -salon vs.*- yapılmaması gerekendir.
aslında bad trip halinde kişi olmayan şeyler düşünmez. kullanmadan önce aslında çok mutlu olsa bile o sıralar kafasına taktığı, düşünmek istemediği, içine attığı can sıkıcı bi olay varsa o bir anda kafada öyle büyür ki, beyin öyle bir amcıklama yaşar ki başını duvarlara çarpmak, saçlarını yolmak istersin. kendine zarar verdiğinde rahatlayacağını, her şeyin daha katlanılabilir hale geleceğini düşünürsün. işte bütün mesele, delirme ile düşünülenin farkında olma düşüncesi arasındaki ince çizgidir. o ince çizgiden normal hayata adım atmak kişinin kendi elindedir. sürekli olarak bu düşüncelerin sadece maddenin etkisi olduğunu ve bir süre sonra her şeyin normale döneceğini düşünmek kişiyi biraz olsun rahatlatabilecek en etkili yoldur.
bad tripin etkisinden çıkıldığında bile, düşündürdüğü şeyler sizi bırakmayabilir. olanlardan sonra kişi efkarlıyken kullanmaya tövbe edip, "bundan sonra sadece mutluyken aga, sevgilim yanımdayken, ay büyümüşken, rüzgar şarkı söylerken" diye ant içebilir. *
