türk sinemasının kült eserlerinden 1959 yapımı ömer lütfi akad filmidir.
sadri alışık'ın başarılı oyunculuğu malum zaten. atıf yılmaz'ın ah güzel istanbul'u öncesi ısınma turu edasında adeta. bir nevi müthiş karizmatik haşmet ibriktaroğlu'na hazırlanma söz konusu. çolpan ilhan, sadri alışık'tan da fazla dikkat çekiyor. filmin ismini de sonsuz ifade eden yalnızlık ve kaybetmişlik teması çolpan ilhan'la mana kazanıyor. resmen döktürmüş film boyunca kendince kapana kısılmış ve donmuş kalmış hali enfes kuşkusuz. turgut özatay ekibiyle birlikte dolar kaçakçılığını dizayn ederken, çolpan ilhan'ı bataklıktan çıkardım iddiasıyla onun üzerinde fazlaca söz sahibi olmak istiyor. görünen yaşantı da çaresizlikle bataklıktan farksız aslında. kaptan (sadri alışık) bu yalnızlıktan bakışların gittiğin yerden uzaktan bir birliktelik ve sevgi çıkarmaya hazır ve nazır. böylece akıp gidiyor yalnızlar rıhtımı. akla ister istemez erkin koray geliyor. kendine has etkileyici sesiyle.
10 üzerinden 7,5!
