Dil sadece milletlerin kültürü için değil inanç ve davalar içinde de kesinlikle önemli bir motivasyon ve etikettir. yahudilerin tarihten beri kendini koruması ki o kadar zulum ve baskılara rağmen dil ve din ilişkisindendir. Bir Müslüman herhangi bir islam ülkesinde aynı ezanı duyar imamın arkasında aynı sadaları işitir hiçbir şüphe ve karışıklığa mahal vermeden iç huzuruyla idabedetini yapabilir. Zaten hz. Muhammed e de yeryüzünün mescid olarak tayin edilmesi bunun işaretidir. Her yerde Müslümanlar aynı şekilde çağrılır aynı şekilde selamlanır ve aynı şekilde yolcu edilir. Bu islam kültürünün yayılmasında yaygınlaşmasında islam ın temelinde yatan cem olma kavramının bir yansımasıdır. Kuran dili olarak anılan kuran değiştirildiği takdirde islam a egemen olan bir ırkın kendi dili ile yoğrulması zamanlar değiştikçe diğer milletlerin söz sahibi olması dejenerenin yolunu açar yüzyıllardır sapa sağlam kalmış bir kitabın en güzel muhafazası yazımının bile değiştirilmesinin zorakiliğindendir. insanlar arasında ufak tefek mezhep faklılıkları bile sorun olurken ana kaynaklardaki ana ibadetlerdeki uygulanabilir zamandaki değişiklikler ciddi sorgulamaları meydana getirir . şahsi kendi dünyasına münhasır dualar kendi dilinde yapıldığı gibi islam ve imanın şartları arasında arapça öğrenmek farz olarak geçmemektedir. Lakin en güzel dualar bir yandan da dua kitabı diyebileceğimiz kuran ve en güzel duaların sebebi hz. Muhammed in ağzından çıktığı için onlar Türkçeye çevrilerek de edilebilir . bu islam ın bir aynası simgesi olan ana hatlarıyla islamın emirleri dışındaki ibadetlerde yapılması* gibi daha mantıklı olacaktır.
