insanı derin derin düşüncelere gark eden anlardır.
mesela bir sabah kalkılır, evde iki lokma bir şeyler yenilir, acele bir şekilde evden çıkılır, 100 metre ötedeki durağa gidilir, işe geç kalmasam bari diye düşünürken binmen gereken otobüs uzaktan görünür. saate bakarsın, bir sonrakine binsen de olur, zaman var.
malum sigara var elde ve ilk sigarası günün, atasın gelmez.
sonra arka arkaya anlaşmış gibi gideceğin yerden geçmekte olan otbüsler gelir, kafadan 4 tane geçer 2 dk içinde ve bu bollukta daha da keyifli içilir sigara.
ne de olsa 2 dakikada 4 tane otobüs geçmiştir!
sigara biter, bir dakika geçmiştir 4. otobüsün geçmesinin üstünden.
bekle bekle bekle...
15 dakika gelen giden olmaz, başlarsın söylenmeye.
yakarsın bir sigara sonra, bir dakika geçmeden gelir otobüs!
çaresiz, atarsın o sigarayı daha iki fırt çekmişken.
ve o malum sözcükler dökülür akbil basrken: "hay zikeyim ben böyle şansı!!!"
