edebiyat kendisini bu kadar sevdirmişse bize, muhtemelen bizi bize anlattığı içindir. istisnalar kaideyi bozmasın, tekmil edebi anlatı bu misyonla yüklüdür. la chute ise bu önermenin akıncı kuvveti.
camus kadar sözcüklere hükmümü geçirebilseydim (ahh! ne hoş hayal) ve salt kendi benliğimi konu edineceğim bir metin yazsaydım, sanırım ortaya çıkacak olan yazı bu kitabın çok fazla uzağına düşmezdi. camus herkesin yaşantısına bir ayna tutmuş.
--spoiler--
kimileri, "sev beni!" diye bağırır, ötekiler, "sevme beni!" diye. ama en kötü ve en mutsuzu olan bir bölümü de, "sevme beni, yine de bana sadık kal!" diye.