bilge karasu nun türünün kuvvetle muhtemel tek örneği olan ve aynı zamanda 1991 pegasus edebiyat ödülü alan romanı (roman mı acaba?)
bölük pörçük olayların birbirleriyle ilintisi çok zayıf karakterlerle içiçe geçtiği kitapta, sayfalar arasında ilerledikçe gecenin karanlığı artıyor, anlatım giderek silik bir hal alıyor ve belirsizleşiyor. her şey imin düşü içinde kayboluyor ve okur neye uğradığını şaşırıyor. anlatı olanaklarının sınırları bir hayli zorlanıyor çünkü.
kitabın son sayfasında, karasu: "bunları yazmakla çıldırmaktan kurtulunur mu? " diye sorar okura. okura düşense yaprağı çevirip arkasına şunu yazmak belki: "bunlari okuyarak ancak çıldırılır..." kitabin akıp giden şuh dili dahi yeter bunu söylemek için.
