"türkiye nereye gidiyor" diye ağlayıp sızlamadan önce bu tip olayların her zaman olduğunu hatırlamak gerekir. "daha 15 yaşında bilmemne hanımı dağlara kaldırmışlar, becermişler, ühü ühü" diye türküler henüz dün yazılmadı. üstelik sadece bir ülkede değil, her yerde, inanmayan açsın biraz gazete okusun.
bu bizim maymun mirasımızdır, doğal bir geçmişimiz olduğunun kanıtıdır. ne yapılır, diğer maymun mirasları gibi farkedilip törpülenir, insancıllaştırılır, ama zaman, eğitim (müdür ya, ondan), kültürel değişim ister, beleş heyecanlanmalarla bir yere varılmaz, aynen devam eder.
beyin kitleniyor ve predetor avını düşürmek için her tür yolu deniyor. işte biraz buralara konsantre olmak lazım. hayvani bir güdüye hayvani bir reaksiyon vermek olayı bitirmez; insani bir çözüm gerek. bugün müdür olur, yarın bakkal, öteki gün berber; bunun meslekle alakası yok, hepimiz maymun beyni taşıyıp üzerimize kıyafet ve ünvan geçiriyoruz, sakince çıplak yaratığı farkedip bununla mücadele etmek gerek. ayrıca kurunun yanında yaş da yanmasın; şimdi işini yapan ve akşam olunca temiz bir kafayla evine giden bir çok eğitmene de sübyancı gibi bakmanın alemi yok. "kurda kuzu teslim ediyoruz, ne oluyor lan" diye celallenip kızların başına sadece bayan öğretmenler getirmeyi çare zannedenlere orta yaşlı coplu lezbiyen Fräulein'ların aramızda yaşadığını hatırlatmak isterim.
