uzaktasındır, telefon elinde onunla konuşuyorsundur.acını sesinden hissetmesin diye çabalarsın ama nafile o seni o kadar iyi tanıyordur ki ruhunun hangi mevsimi yaşadığını anlar...
şimdi gözlerin kırmızı bir fonda
kalbin uzak yerde elin telefonda
yutkunuyorsun acın boğazında
sen konuşmasan da
ben anlarım çünkü
en iyi ben tanırım seni
ben anlarım sakladığın seninledir
duvarların sağlam yıkılmaz sanıyorsun
sen öyle zannet ben anlarım.
