kulaktan kulaga oynuyorsunuzdur sanki ve sıranın en sonunda siz durursunuz. siz ne anladıgınızı yüksek sesle söylediğinizde herkes güler. siz de anlamadan gülersiniz.
yabancılasma, hayat akıp gidiyorken, kulakları sağır etmek, gözü kör, elleri cebine atmaktır.
'nerdeyim ben' duygusu gitmelere gark eder adamı.
