ilk filmden daha iyi buldum.. kardeşim ortadan bölmüşler diyebilirsiniz ama açıklayıcı ve geniş olmuş. özellikle pai mei ustanın hasta oldum diyebilirim. filmin müzikleri birinci bölümde olduğu gibi harika. özellikle filmde tahmin ettiğimden çok daha fazla uzun süre yer alan duygusal sahnelerde tarantino'nun yönetmenliği ve oyuncuların etkileyici performansı fondaki müzikle birlikte insana o anı unutturabiliyor. ayrıca film, david carradine için büyük bir hayranı tarafından hazırlanıp verilmiş bir hediyeye benziyor. hayatının en güzel hediyesi olsa gerek. bir insan bu kadar onure edilebilir herhalde. bununla birlikte kendisinin oyunculuğuna şapka çıkartıyorum, ayakta alkışlıyorum. quentin'e ve filmlerine olan hayranlığı körükleyen çalışma
