ilk başlarda güzel olur hoşuna gider insanın. ben yalnızım kimseye ihtiyacım yok dersin ama bir süre sonra en duygusuz insan da olsan o yalnızlığı boşluğu hissetmeye başlarsın. bir dışlanmışlık hissi uyanır içinde. ister istemez birileriyle konuşmaya başlarsın. bir süre sonra da bir daha yalnzı bile kalmamak istersin. çünkü sana zarar vermeye başlamıştır.