üniversitelerin zararlı meziyetlerindendir. resmî olarak üniversiteler özgür kurumlardır. fakat fazla özgürlüğü bulan yurdum ergenleri(e üniversiteye 18, en geç 19 yaşında giriliyor genellikle) bir süre sonra okumaya gittiğini unutuyor. araba pazarındaki bir araba gibi görmeye başlıyor kendisini. saçını yapmadan dışarı çıkamamak gibi bir hastalığı vardır üniversiteli erkeklerin genelinin. bu hastalık durumun vehametini gösteriyor. yahut kızlar; o kıyafetler içerisinde bir insan evladının rahat rahat oturup ta ders dinlemesinin imkanı yok. ama domalınca çok güzel oluyor. onlar da farkında. bu kafadaki öğrencilere geleceğimiz demek içini burkuyor insanın. hadi bizim nesil böyle çıktı, bari bizden sonrakiler adam olsa. olacak gibi de duruyorlar gerçi.