nefret sevgisizikten doğar. kişi bu sevgisizliğini mutlaka doldurması gerekir. bu fıtratın tabi gereğidir.
herkese saldıran,sürekli çatışma halinde olan, müsamaha hoşgörü nedir bilmeyen nefretten beslenen bu zift dolu zihinlerin temelinde sevgisizlik yer alır. halbuki istediği sadece sevilmektir. ama bunu hiç bir zaman bulamayacaktır. varlığını devam ettirecek, lakin her zaman etrafına kötü kokular yaymaya devam edecektir.
