Lise her şeyin başladığı ve çoğu şeyin bittiği yerdir. Anıları ise size acı verir. O günlere bir daha dönemeyeceğinizi bilirsiniz çünkü. Hele bir de yatılı bir lise ise. Çünkü hayattır öğrendiğiniz. Hademeler bile bir rehberdir orada. Öğretmen sadece öğretme görevini yerine getirmez, sizlere ana-baba olur. Gider yerine göre para alır, borç alırsınız.
Ekmek arası ekmek yersiniz. Cebinizde 2 milyar olsa neye yarar ki yemekhane ve yatakhane kapıları kapandıktan sonra. Anca ertesi sabah kahvaltı için hazırlık yapar nöbetçi öğrenciler, siz de ordan 2 3 ekmek vs. kaptınız kaptınız. Kapamadınız açsınız. işte o açlık ki tadı hiçbir yerde yok. O açlık ki tekrar tekrar yaşınılasıca.
Maceralar. Evet lise maceralarını başka nerde yaşayacaksınız ? Ben yıllar oldu bitireli liseyi ama hala hiçbir şeyde o maceraların,korkuların, yaramazlıkların tadını bulamıyorum. Şimdi herkes liseli biri görünce ergen diye takılır. Ya da birine hakaret için "bırak şu liseliyi" der. Ancak o liseli ki duyguları en saf yaşayan. O liseli ki hayatının baharında olan.
