amfide dersindeyken kendimi bir üniversitede olduğumu, üniversiteli olmak yükünün sorumluluğunu derslerinin başından sonuna dek omuzlarımda hissettiren, saygı ve "sevgideğer", nev-i şahsına münhasır hocalarımızdandır. şöyle bir dönemde gerektiğinde siyasi iktidarı da, kapitalizmin doymak bilmez kar hırsını da yerden yere vurmasını bilir. basın özgürlüğünü yanlızca laf olsun diye savunmaz, ülkede bu konudaki mevcut hali de teşhir eder.
bir ünsal oskay değildir ama bir yusuf devran hiç değildir.
daha uzun yıllar fakültemizi onurlandırmasını ve gelecek kuşakları da etkileyerek, "saray gazetecisi" olmalarının önüne geçmelerini dilerim.
