Yağmurun sesi güvercinlerin ''hu-hu''larına karışıyor... Sitare aklımda paslı bir çivi... Her gün biraz daha içime yayılan sızı... Elleriyle dokduğu heybeye yüzümü gömüp uyumak istiyorum; yorgan bedenimi dövüyor, gözyaşlarım uykumu kovuyor. Sitare!.. Belki bilmiyorsun, ama sesini duymayı, yüzüne bakmayı çok özlüyorum. Sitare, rüyama girsen, bir kez gülümsesen bana!.. Sitare, beni kendine alıştırdın da neden bırakıp gittin?!.. Yalvarırım Sitare, bir kez gülümse bana!..
